Nýtt, allt nýtt.

Þessi vika er búin að vera heldur annasöm. Ég hitti nýja þjálfarann minn síðasta mánudag í fyrsta sinn og líkaði vel. Hann var heldur blíðlegur að mínu mati, vildi taka öllu mjög rólega til að kanna hvernig brjósklosið og hnén myndu standa sig. Ég hafði líka á tilfinningunni að hann sé ekki vanur að gamlar kellingar eins og ég vilji bara lyfta þungum lóðum. Hann sagðist þurfa að skoða vel og vandlega hvernig hann myndi setja upp plan fyrir mig sem taki bak og hné inn í dæmið. Þetta er eflaust allt mjög skynsamlegt en ég verð að viðurkenna að ég var smávegis svekkt, ég vil bara djöfulgang og testesterón og svita. Ég bjóst svo við að hann myndi senda mér prógram í vikunni en ég hef ekkert heyrt í honum síðan á mánudag. Er dálítið svekkt en verð að gefa honum tækifæri. Við eigum að hittast aftur í fyrramálið. Og ég er loksins tilbúin í að gefa mig í verkefnið.

Ég var nefnilega líka smávegis fegin að hafa ekki prógramm. Það var allt vitlaust að gera í vinnunni. Ég þurfti að setja saman skýrslu fyrir fjármálaeftirlitið sem þýddi gífurlegt stress og mikla yfirlegu. Og ég hafði bara engan tíma til að hugsa um ræktina eða matinn sem ég var að borða. Ég reyndi einsg og ég gat fram eftir vikunni en ég skal bara viðurkenna að á fimmtudagskvöld gafst ég upp og þurfti algerlega að nota alla orku sem ég átti í vinnuna. Gat bara ekki eytt tíma í að plana matseðil, búa til nesti eða hnykla viljastyrksvöðvann. Og það bauð heim sérlega smekklegu ofáti um helgina. Fínt, búið. Byrjum aftur.

Dagurinn í dag bauð svo fallega upp á nýjar og ferskar byrjanir. Ég þreif allt húsið og tók þvottahúsið í gegn þar sem ég var að fá nýja þvottavél. Fórum svo með allskonar drasl í endurvinnslu og fékk svo matarsendinguna fyrir vikuna frá ASDA. Það er því allt hreint og fínt, í röð og reglu með nýja þvottavél og fulla skápa af fallegum mat. Og þannig er það.